Over veel praten en weinig zeggen….

In het recente februarinummer van Management Team stond een interview met Wessel Ganzevoort, “eminence grise” onder de organisatieadviseurs. Hij zei: “We besteden gemiddeld 80% van onze tijd op kantoor aan praten, maar we zeggen bar weinig”. Herkenbaar … ‘Lastige problemen’ hebben hun oorzaak meer in de manier van (niet) communiceren óver de inhoud, dan ín de inhoud zelf. Wessel Ganzevoort zegt “Durf te vragen: hoe deed ik het”. Hij zegt daarmee: haal feedback, verbreed je blik, verrijk je zelfbeeld, enz. Spreek elkaar meer aan. Ja, dat lijkt mij ook. En .. ik hoor managers en professionals wel praten over visie en beleid, maar eigenlijk bar weinig zeggen – om met Ganzevoort te spreken. Beelden of ideeën over dat beleid eens bij elkaar toetsen … weinig. Elkaar bevragen op “Wat verwacht jij daar eigenlijk van?” … nauwelijks. Jammer eigenlijk. Want als je hen daarop bevraagt, dan blijkt er rijke verscheidenheid te bestaan in ideeën, … Lees verder…

Hoe werkt dat 80/20 principe

In de loop van de jaren ben ik er van overtuigd geraakt dat de oorzaak van lastige problemen niet zozeer in de zakelijke of inhoudelijke kant gezocht moet worden. Niet omdat de inhoud niet belangrijk is – integendeel. Daarin ligt het gemeentelijk bestaansrecht! Er moet beleid gerealiseerd worden, resultaat behaald. Maar juist dát lukt nou niet altijd even makkelijk. Probleem is niet de inhoud maar de communicatie óver de inhoud Inhoud is belangrijk maar het probleem zit meer in de manier van communicatie of non-communicatie, in soms gebrekkige samenwerking en/of niet-effectief gedrag. Managers en professionals zeggen aan de vergadertafel “ja” tegen visie, beleid, plannen – dus “ja” tegen goede voornemens. Ieder zijn eigen waarheid Maar zij hebben daarbij elk hun eigen beelden, veronderstellingen en verwachtingen – en die kunnen behoorlijk verschillen! Daarover spreken zij echter weinig. Ja ja, er wordt veel gepraat en overlegd … maar eigen beelden uitspreken, elkaar … Lees verder…

Fouten maken moed!

Onlangs werd het boek FOUTEN MAKEN MOED gepresenteerd.

Het boek is fris om te zien, zinnig om te lezen. Belangrijker is de boodschap van het boek. Die is – vertaald naar  de gemeentelijke wereld – als volgt:

  • om onze goede voornemens rond bijv. sociaal domein of dienstverlening te vertalen naar praktische resultaten, dan moeten we aan de slag
  • daar is soms moed voor nodig – en dus “faalmoed”: de moed om te falen.

In  onderstaande video tref je een samenvatting van het boek aan met korte fragmenten uit die boekpresentatie.

Het 80/20 principe

Wat frustreert het meest? Op de enquêtevraag “wat frustreert het meest bij het realiseren van halen van doel en van resultaat” kwamen interessante antwoorden: Sommigen zeiden dat frustraties vooral voortkomen uit moeizame voortgang, traagheid en/of stroperigheid in de organisatie Anderen zeiden dat niet stellen van prioriteiten, niet structureren van werk en niet goed doorspreken van wat we eigenlijk bedoelen frustrerend uitpakt Maar de meeste antwoorden gaven uitdrukking aan irritatie en frustratie over collega’s die ja zeggen en nee doen. Over onwil en soms onvermogen van collega’s om buiten hun eigen kader te kijken. Over leidinggevenden die niet kunnen loslaten. Over mensen die steeds weer nieuwe discussies beginnen. De factor mens Komt je dit misschien bekend voor? De frustraties die de deelnemers aan de enquête benoemden gaan deels over inhoud, procedures enz. maar in meerderheid over mensen. Over hoe mensen niet of gebrekkig met elkaar communiceren en samenwerken, over gedrag dat … Lees verder…