Het boek met de mooie titel “Het best verkochte boek ooit” laat zien hoe cijfers ons leiden, verleiden en misleiden. “Niet alleen meten we wat we belangrijk vinden, het werkt ook andersom: wat we meten wordt belangrijk.” In data zien we soms onze eigen aannames en ideeën gespiegeld. Daarom moeten we kijken naar onze eigen hypotheses, naar de betekenis die wij er zelf aan geven. En dáár staat ik voor: data betekenis geven! *met deze titel 😉 Gemeenten verwerken ontzettend veel data. Maar hoe plukken ze daar de vruchten van? Juist over die vraag rond het gebruik van data organiseren NCOD en ik inspiratiesessies. Met gemeentelijke beleidsmakers, uitvoerders en data-analisten testen we de hypothesen rond praktische vraagstukken. We gebruiken data-analyse als aanknopingspunt om de politieke en de objectieve werkelijkheid te ontrafelen. Door dat gezamenlijk te doen ontstaan verbinding en draagvlak. “Door gebruik van data kunnen we beter verduurzamen en weten … Lees verder…

Praten over verandering is mooi … maar de vrijblijvendheid is er nu wel af! Ja, dat snapten de deelnemers aan de workshop over Digitale Intelligentie in Rotterdam ook wel. “Praten over verandering kennen we al jaren.” De deelnemers zagen ook dat snelheid en impact ervan digitalisering tot een soort brandpunt van verandering maken. Verandering wordt steeds meer de regel, en niet meer de uitzondering. Daarmee komt verandering steeds meer op de huid van individuele leidinggevenden en professionals. Hoe ga je daar nu mee om? Daarvoor heb je digitale intelligentie (DQ) schrijven Hans Hoornstra en Wijnand van Lieshout. En zij noemen ‘wendbaarheid’ in het bijzonder. Dat is het vermogen om bestaande overtuigingen, denkpatronen en gedrag los te laten wanneer een veranderende context dat vereist. Hoe wendbaar ben jij (en net zo goed: hoe wendbaar ben ik) ? Sta ik open voor verandering? Vind ik het elke dag fantastisch? Of beweeg ik … Lees verder…

Vooral niet er bovenuit steken Je kop onder het maaiveld houden … daar ben in mijn gezin van herkomst goed in getraind. Niet zichtbaar zijn, geen aandacht trekken. Ondertussen wel de omgeving goed scannen met scherpe geest en goeie intuïtie. Misschien is het daarom dat ik mensen in (overheids)organisaties begrijp die zich gedeisd houden. Die zich in hun eigen cocon, binnenwereld verschuilen. En ondertussen toch niet helemaal tevreden zijn. Dat zie jij toch ook om je heen? Ik ken de spanning tussen wel willen en niet durven ook. Jaloers zijn op de jongens op school of collega’s die wel hun kop boven het maaiveld durfden uit te steken. Ik wou wel maar durfde meestal niet. Deze spanning gaf een vaag, zeurend gevoel van ontevredenheid, onvervuldheid.

Ga toch fietsen, zei mijn oudste zoon tegen me. Kom niet met de auto pap, maar met de fiets naar Zuid-Frankrijk (daar wonen mijn beide zonen). Ja, dat is een goed idee! Na een persoonlijk en professioneel intensief jaar tot mezelf komen in een simpele dagstructuur met veel buiten en beweging. Een soort pelgrimstocht op de fiets. Heerlijk! En dan aankomen op zijn verjaardag. Ik zag het helemaal voor me! Omdat ik geen fietsbenen had, ben ik gaan trainen.

Meer informatie lees je via deze link. Aanmelden voor mijn 20 jarig jubileum kan via onderstaand formulier: